zapisane przy okazji

 wieczorna rozmowa z AI: zdanie 좋은 인간이 되는 것이 가치가 있을까요? można przeanalizować pod względem składniowym i znaczeniowym. Analiza składniowa: 좋은 인간 (good person) – „dobry człowiek” „좋은” to przymiotnik „dobry”, który opisuje rzeczownik „인간” (człowiek). 되는 것 (becoming) – „stanie się” „되다” oznacza „stać się, zostać”, a „-는 것” zamienia czasownik w rzeczownik (odpowiednik „stanie się” w języku polskim). 이 가치가 있을까요? (is it valuable?) „가치” oznacza „wartość”. „가 있다” oznacza „mieć wartość”. „-을까요?” to grzeczna końcówka pytająca, sugerująca niepewność lub zapytanie o opinię. Tłumaczenie: „Czy stanie się dobrym człowiekiem ma wartość?” lub bardziej naturalnie: „Czy warto być dobrym człowiekiem?” Analiza znaczeniowa: To pytanie filozoficzne dotyczące moralności i wartości bycia dobrym człowiekiem. Można je interpretować jako refleksję nad tym, czy bycie dobrym przynosi korzyści (np. społeczne, osobiste) lub czy jest czymś wartościowym samym w sobie.  

 W tym kontekście to chyba 직업, aczkolwiek to takie domyślam się, bo w takim kontekście to słowo słyszałam. W każdym razie jestem w wieku, w którym część ludzi już odlicza do emerytury, część stara się nie zwracać na siebie uwagi, żeby cichutko dowiosłować do wieku emerytalnego, a reszta zwana JDG-ami zastanawia się jak długo da radę orać to pole. I oczywiście część po przekroczeniu magicznej liczby jest usuwana z firm pod hasłem redukcji stanowiska pracy. Ale ja nie o tym. Personalnie uważam, że praca jest ważna i chciałabym móc pracować do śmierci. Tylko w tym jest pewne ale. Praca w sensie wnoszenia wartości, robienia czegoś w czego sens wierzysz. I praca w kontekście społecznym współpracy, nie walki o władzę. Jeśli czujesz się częścią zespołu działającego na rzecz wspólnego celu, to taka praca jest czymś innym niż rozpoczynanie dnia  od szybkiego opierdolu ze strony szefa, a potem spędzanie dnia na kombinowaniu jak swoją robotę upchnąć w koszyczkach innych.  Dawno, daw...

  직업 이력서 to podsumowanie kariery   직업 to zawód, słówko z początków książki do koreańskiego, gdyż wiadomo, że pierwsze o co chcesz zapytać po koreańsku to zawód rozmówcy i koniecznie chcesz powiedzieć, że jesteś pracownikiem biurowym, no po prostu to musi być na pierwszej lekcji, na drugiej najpóźniej 이력서 to CV, słówko, które raczej w pierwszej części nie wystąpi, bo poziom uniżoności jaki poznajemy na początek, jest wystarczający dla turysty, ale zdecydowanie za mały do pracy  Ale to taka dygresja. Bo chwilowo zamiast nauki, notatka odnośnie szukania pracy. Zwłaszcza przez młodych ludzi. Na TT pięknie idą w viral historie o młodych ludziach, którzy wysłali setki CV i nikt nawet nie oddzwonił. Czasem to przypadek, to nie jest fajne i nic na to nie poradzimy. Rekruter jak ma 1000 zgłoszeń to poprzestanie na pierwszych kilkudziesięciu. Jednak gorzej jak trafiasz do tej puli pierwszych i nadal się nie załapujesz na kontakt. Patrząc na moje archiwalne CV sprzed lat kilku i k...

 Mówię po angielsku przede wszystkim dlatego, że dużo słuchałam amerykańskiej muzyki i chciałam rozumieć przekaz. Oczywiście jako grzdyl urodzony za żelazną kurtyną chciałam mieć też klucz do świata kolorowych gazet sprzedawanych w jednym sklepie w centrum miasta, ale - to był sporadyczny i kosztowny kontakt. Natomiast piosenki w tym czasie były wszędzie dookoła. I ja te piosenki, kawałek po kawałku, z słownikiem takim papierowym, rozkładałam na części pierwsze. Potem kupiłam większy słownik. A potem jeszcze większy. Taki wielotomowy. Teraz to jest całkiem zabawne wspomnienie. I kosztowało to dużo wysiłku i samozaparcia, a teraz można ten sam efekt uzyskać rozmową z chatGPT. Nauka języka to jest ten element, gdzie AI naprawdę robi robotę dużo lepiej niż w przypadku generowania fotografii, gdzie człowiek ma 3 ręce, w jednej 4 palce, w drugiej 6, a w trzeciej nie ma dłoni. Pewnie te sztuczki nie zadziałają tam, gdzie język ma mało materiałów dostępnych w sieci, z khmerskim może być t...