Rozwój mowy

Maruniowaty uczył się mówić jakby składał puzzle. Po kawałku dobierał słowa do zdania. Kombinował z formą gramatyczną. Niektóre błędy długi czas stanowiły domowy żart, jak to, że da coś mamusiowi i tatusiowi.
Pietrucha ma tendencje do tworzenia swojego języka. Wprowadza kolejne określenia dzwięko-naśladowcze, których starszy nigdy nie używał, a które są tak oczywiste i zrozumiałe, że odbiorcy nie chce się poprawiać. I tak mamy "miau"(kot) "hau" (pies), "ciu-ciu" (ciuchcia... nie cukierek), "brum" (samochód), "am" (jedzenie) i masa innych doraźnie. Powoli niepokoi mnie, że te dzwięko-naśladowcze określenia wynikają z problemów z wymową. Już kilka miesięcy temu Pietrucha zaczął składać całe zdania, w poprawniej formie gramatycznej, ale wymowa była fatalna - taka, że tylko najbliżsi mieli szansę wyodrębnić słowa. Ostatnio porzucił te zdania na rzecz prostych dźwięków naśladujących otoczenie. Co więcej trudno mu się skupić na wysłuchiwaniu długich historii z książeczek dla dzieci - może to jest powiązane?
Trochę się martwię, a trochę ciekawi mnie jaki będzie dalszy proces i jak ta różnica w rozwoju mowy wpłynie na przyszłe możliwości chłopaków.